Zomaar een rondje fietsen vind ik erg leuk, dat zal niet onbekend zijn. Je doel ligt ergens halverwege of wordt bepaald door een aantal punten onderweg en je ziet maar dat je thuis komt. Ergens heen fietsen geeft meer doel aan een tocht. Je komt op deze manier door meerdere streken. Voor vandaag was mijn doel Wuppertal. Waarom hierheen? Mijn zoon heeft een leuk boek met voertuigen. Ergens bij afdeling treinen staat er een zweeftrein afgebeeld. Ik dacht dat het meer voor pretparken was of iets dergelijks, tot ik er na wat zoeken op Google.nl achter kwam dat ze echt bestonden, en niet zo heel ver weg van hier. Ze blijken in Wuppertal te rijden, op kortste weg 160 km vanaf Vroomshoop. Nu met de 9 euro ticket voor een maand leek het me wel leuke uitdaging daar eens te gaan kijken.

Waar een boekje voorlezen wel niet toe kan leiden...

‘s Nachts hou ik me ook niet altijd netjes aan de regels, als ik eerlijk ben , ik kan soms een enorme aso zijn. Bijvoorbeeld een gedeelte bij Delden dat je als fietser om moet rijden heb ik op dergelijke tijdstippen maling aan. Er zijn er toch weinig mensen die er wat van zeggen. Ook deze nacht waren er naast katten en politieauto’s weinig levende zielen te bekennen. Een enkele ster of planeet probeerde het wolkendek door te prikken, helemaal helder was het namelijk niet. De reeën schoten voor mijn neus de weg over vlakbij Beckum. Het beetje wind wat er stond waaide mijn rug in al verder in zuidelijke richting.

De straat lag open in centrum Haaksbergen, ik moest stukje klunen en lopen over de stoep. Net genoeg ruimte om er langs te lopen. Bij een beetje fietstocht horen wegwerkzaamheden vind ik. Het uitdenken van alternatieven, of de kik dat het gokken op doorrijden gelukt is. Daar heb ik ook mijn jas uitgedaan en bovenop de pantoffels onder de spin gedaan. Ik stond te popelen de grens over te gaan. Dat kon niet eerder of er moest eerst drie kilometer Gelderland onder mijn wielen door.

Münsterland

De grens bij Oldenkotte is best maf, want het dorp lijkt tegen de grens aan te zijn gebouwd. Ook de rondweg bij Vreden lag eruit. Dit keer had ik mis gegokt bij het doorrijden, ook dat hoort er bij. En ik heb een spuughekel aan terug. Maar soms ontkom ik er niet aan. Gelukkig was het alternatief niet heel ver om, en vond zelfs een hok waar ik even wat kwijt kon vlug gezegd.

Daarna draaide ik de B70 op naar het zuiden. Heerlijk opschieten over fijn asfalt, maar het blijft een saaie bedoening. Een bushokje was beschikbaar voor een eerste bak koffie. De dag maakte maar geen aanstalten om licht worden, of de nacht wilde niet van wijken weten.

Burcht Gemen, net ten noorden van Borken. (let ook even op tijdstip op de witte klok)

De huizen veranderen hier van baksteen naar gekleurd.

Wasserschloss Wittringen Gladbeck

Kwam ook nog langs deze mijnschacht. Bij Essen in de buurt.

Tot het fietspad langs een enorme Kaufland kwam. Een paar minuten later stond ik met een korte broek, een liter water, en 2 bananen aan de kassa, de vrouw achter mij: ,,Sie sind bestimmt Radfahrer”, ach, ze zou zomaar gelijk kunnen hebben, en ik vervolgde mijn weg. Het bleek inmiddels een voorstad van Bochum te zijn.

Stukje Ruhrgebied? Dan ook langs de Ruhr! Het was maar 5 kilometer, maar de moeite waard.

De laatste etappe was nog zo'n 10 km langs drukke B7 vol verkeer. Nergens een fietspad, stoep vol mensen, dat vond ik te gevaarlijk, als je wat aanrijd ben je de bok, dus koos ik maar de straat. Duitsers houden meer afstand dan Nederlanders, al vond ik dit niet zo prettig. Eenmaal in Wuppertal even rondgekeken bij de zweeftreinen. Ik had geen zin in ritje, dat kostte ook tijd, en waar blijft de fiets? Ik bewaar het wel voor zoonlief als we er in de buurt zijn. Dus stond ik op Wuppertal Hbf met 180 km achter me mijn sloffen aan te doen.

Onder een trein komen krijgt hier een hele andere betekenis.

Huiswaarts 

Hoewel het tegen tweeën liep voelde het voor mij avond. Net de juiste trein gemist natuurlijk. Alsof het zo moest zijn. Drie uur treinen, bijna 3 uur slapen verder, ja ik word ook een dagje ouder, stond ik op station Gronau om uur of 5. Moest drie kwartieren wachten op een volgende trein naar Enschede. Tja, en dan, hoe lang wachten op Almelo, hoe lang wachten op een trein naar Vroomshoop? Ik zal wel vage vorm hebben van autisme, want ik ben dol op zekerheid. De noordwestenwind die me naar Wuppertal heeft gebracht had ik nu Gronau - Vroomshoop tegen, dus ging het niet zo snel meer. Na 50 km was ik wel blij dat ik om 8 uur het pad kon in draaien, en de jongens naar bed kon doen. Je had het gezicht moeten zien van mijn zoon toen hij de  foto van de zweeftrein zag, net als de fietstocht, niet in woorden uit drukken... 

De gedetailleerde route. Gronau Vroomshoop was 50 km erachteraan. Totaal zo'n 230 kilometer.