21 12 Baronnenlijn


Een van de grote redenen van de afwezigheid van fietstochten is dat ik afgelopen tijd bezig ben geweest met de schuur. Er is nu een mooi nieuw dak opgekomen in plaats van asbest wat erop zat. En veel dingen daaraan heb ik ook zelf gedaan en ja, dat kost tijd. Zo weet ik nu hoe het is om fluitend op een steiger te staan metselen. Nu is schuur klaar en heb ik maar weer eens mijn oude hobby opgepakt. Misschien heb ik het eerder op de site geschreven maar mijn vader is machinist op een graafmachine van beroep. Hij komt nog wel eens op plekken wat ik nog niet ken en weet me op mooie plekken te wijzen.

Hoofdstraat Apeldoorn

Zo wees hij mij dat er langs zijn huidige werkplek waar hij aan het graven is een fietspad loopt die onderdeel is van de baronnenlijn. Een oude spoorlijn die ooit is aangelegd tussen Apeldoorn en Zwolle. Door de mensen van adel die veelal meereisden in die periode kwam deze lijn aan de bijnaam. Anno nu ligt er grotendeels een fietspad over de lijn, en laat ik nou net dat soort fietspaadjes mooi vinden. 
Dus vanmorgen mijn monocle opgedaan en de ligfiets opgestapt richting Apeldoorn. Niet zo vroeg weg, vlak voor de eerste kranenbezorgers. Het weer was een mist die tegen miezer aan zat. Mooi om te zien hoe werklui aan de straat staan te wachten op hun vervoer.

 

Tot Apeldoorn hoef ik niet na te denken over de route. Even lekker gedachten de vrije loop laten, en alles op een rij zetten. In Schalkhaar kwam ik in de schoolgaande jeugd terecht. Het miezerweer deerde me niet zo, alleen een groot nadeel is dat alles zeiknat wordt. In Apeldoorn dwars door de winkelstraat, puur voor de variatie recht op mijn eerste doel af, paleis het Loo. Ze waren daar aan het bouwen. Het was een mooie chaos aan gele borden, bouwketen, en mannen met helmen. Zelfs een controlepost met het hek open. De stoute schoenen had ik al aan, en voordat men mij ook enigszins kon verzoeken mij tot andere plek op deze wereld te begeven was deze jongen al vertrokken met een foto op zak. 

Paleis het Loo Apeldoorn. 

Op een goeie steenworp van het kasteel vond ik het tijd worden voor een lekker bakkie koffie. Dat is nou een van de charmes van die fietstochten: terwijl ik een bankje sta droog te maken, zie ik in mijn ooghoek nog een bushalte met inderdaad een droog bankje. Afgelopen maand ben ik ook een app op de telefoon aan het testen zodat we berichten, planning kunnen doorsturen aan andere transporteurs, en we ze kunnen volgen waar ze zitten, als ze voor ons rijden. Collega's konden mij zien fietsen, en stuurden ook nog leuke berichten. Leuk om toch nog wat voor het werk te doen op zo'n vrije dag. 

Daarna het begin van het fietspad van de baronnenlijn maar opgezocht. Zo veel bombarie aan stoplichten en borden je de stad in komt vanaf Twello zo stil rijd je er aan deze kant uit. Net voorbij Vaassen was mijn vader aan het graven in een akker vlak naast het fietspad. Verder dan bellen en even kijken is het niet gekomen, want met deze klikschoenen in combinatie met natte boel ga ik niet graag het zand in. Het bracht me ook terug in gedachten naar mijn eerste fietstochten dan ik dan mijn pa ergens opzocht en blik knakworsten opwarmde ergens onder de motorkap van de graafmachine. 

Werk in uitvoering

Ode aan de baronnenlijn

Wapenveld

Daarna ging de trein weer verder noordwaarts over de baronnenlijn. Ik heb weinig fietsers gezien. Enkel wat oudere mensen die er een tochtje aan wagen. In Epe vond ik nog een oud stationsgebouw en een infobord over de lijn. Met alle bewolking en weinig wind was het weer aardig rustig. Na Wapenveld kwam Hattem. Een van mijn oude plannen was om het pontje over te gaan. Maar ook dit keer viste ik achter het net. De boottocht heb ik dus ingeruild voor de Hanzeboog, ook mooi. Jaren is het me goed gegaan om koekjes met 1 hand uit de trommel te pakken, behalve als ik aan het klungelen kom, en ze op het fietspad liggen. Daarna kwam ik van de rust in de drukte door langs de scholen en onder het station van Zwolle door te fietsen. Doel was namelijk vestiging van mijn werk in Zwolle altijd goed om warmte en koffie te scoren.

Hanzeboog

Hoonhorst

 

Deze keer niet langs het kanaal zoals ik vaker doe, maar eens via Hoonhorst. Daar ben ik al jaren niet geweest en vanaf deze kant had ik het nog niet gezien. Ook vond ik wat mooie fietspaadjes daar richting Dalfsen. Eenmaal daar heb ik de doorgaande route weer opgepakt via Rechteren Ommen huiswaarts. Totaal zo'n 140 km zal het geweest zijn.
Goede feestdagen!

Kasteel Rechteren

Probeer hier maar eens zonder kleerscheuren langs te komen. Gelukkig hield ik na linksaf te slaan op de rotonde nog maar 2 over.

De route was bijna 140 km lang